25 Nisan 2012 Çarşamba

Hüzün

Okul derdi, Duru'nun aksilikleri, ağlamaları veeee en önemlisi sürekli hüzünlü olması beni benden etti. Benim gibi bir insanı bile bu hale getirdi. ( Benim gibi bir insan derken : Zaten sinir konusunda üstüme yok ama takmam bir şeyi mutlaka bulurdum kendimi oyalacak bir şeyi ) Ama gel gelelim kız böyle şeyler yaptıkça artık düşünemez oldum.

Belli bir derdi yok. Bir gün okula gitmeyeceğim diyor. Birgün seni istemiyorum diyor. Birgün parka gidicem ondan ağlıyorum diyor. Sürekli ağlamak için bahaneler buluyor. Evde tutmadım sürekli sevdiği şeyleri yaptım şu meşhur 3 günlük tatilimizde :)

İlk gün çok çok sevdiği Tuna'mızın yanına gittik. İstinye park ta salıncaklar, arabalar, uçan gemilere ( gondol ) bindik. O kadar mutluydu ki bayağı oynadılar. Sonra beraberce yemek yedik ve evimize geldik.

 

İkinci gün yani Pazar günümüzde hemen dışarı attık kendimizi.. Ailecek güzel bir kahvaltı yaptık. Parkta oynadık eve gidip öğlen uykumuzuda alıp doğruuuu derbi maçını izlemeye gittik. Duru içinde kuzey abisi vardı yanında onlar birlikte oyun oynarken bizde masamı kurup maçımızı izledik. Yenilmenin üzüntüsü ile evimize döndük ama olsun... Her şekilde yanındayız GALATASARAY'ım !!! ( Maç izlerken kendimizi kaybettik resim yok )






Pazartesi 23 Nisan ! Neşe doluyor insan ! Bizde arkadaşımla çocukları alıp gittik gezmeye... O kadar güzel diki palyaçolar, prensesler, panayır yeri gibi insandan yorulduk zaten ilk önce ama çocuklar eğlendi.. O mutlu ben mutlu :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...